παράδεισος στην έξοδο από σχήμα καρδιάς

οικοδομή όταν πέφτει ο ήλιος, κάποιος έχει γράψει σε τούβλα the peos, καθόμαστε δηλαδή κάθομαι στα σκαλοπάτια, περιμένουμε περιμένουμε περιμένω αυτόν που λέει ότι έχει κάτι κιάλια που μπορείς να ανέβεις πάνω στην ταράτσα και να δεις τον πύργο του άιφελ ή αυτόν που μαγείρευε χταπόδι και κείνο έβγαλε το πλοκάμι και έκλεισε το μάτι της κουζίνας ή αυτόν που στο ναυτικό βούτηξε και άλλαξε πορεία σε μια τορπίλη που ξέφυγε από άλλο πολεμικό κι ερχόταν προς το μέρος τους, περιμένουμε περιμένουμε:
σου λέω κατουριέμαι
μου λες έρχεται;
σου λέω κατουριέμαι ρε
μου λες τρέχοντας;;
τέλοσπάντων ορίζω με το μάτι ένα διάστημα στο χώρο, σηκώνομαι να κινηθώ κάπως μέσα του και βάζω ότι θέλω να ακούσω δίπλα δίπλα δηλαδή μπροστά για να αποτυπωθώ βρέχομαι για να αποτυπωθώ βρέχομαι για να αποτυπωθώ τροπικός ναι τροπικό τροπικώς; τροπικό τροπικός τροπικός (ζωντάνεψε ζωντανεψέε ζωντάνεψε ζωντανεύει) ξαναζωντανεύει όταν μιλά δίχως να ανοιγοκλείνει τα μάτια -ναι- και χωρίς αυτό το μίλα μου όμορφα, ξανά

(όι)