[αυτό:
αυτό το καιρό
τώρα
ζεις σε ένα νησί
στη χώρα
ξυπνάς κάθε πρωί (πολύ πολύ πρωί)
για να μου στείλεις μήνυμα το οποίο οκ γράφει:
κάτσε αθήνα μαλάκα παλιομαλάκα]
αφού ματώσουν τα γόνατα #
σου τρυπάω το αυτί
φυσάω φιλί που περνάει στο μάγουλο και στέκεται
πριν πέσει βάλτο στα χείλη
(2008)
συζητήσει#
ξυπνήσαμε νωρίς, η δουλειά είχε μόλις νυχτώσει, περπατήσαμε μέχρι που ξημέρωσε, ο ήλιος κουραστικός και κουρασμένος φάνηκε, απροειδοποίητα ξεκίνησε να μπαίνει από τα μάτια μας να βγαίνει από τις εφαρμογές μας και πίσω εαυτόν, ένα μέρος του καλά κάναμε και το παγιδέψαμε εντός της συσκευής, έπειτα όταν πλέον κάπου κάπως φτάσαμε προσπαθήσαμε να το απομονώσουμε μεταφέροντας το εκτός εντός στόματος αλλά δεν είχαμε καλώδιο ή δάχτυλο να συνδέσουμε οπότε έμεινε εκεί να φωτίζει την οθόνη για να διαβάζουμε πως θα είμαστε για πάντα φουλ μαλάκες, και τέτοια
07ΙΟΥΛ2025
αάνοιξε
κάποια στιγμή έπρεπε να το μάθεις
όμως περνούσε η ώρα και όλο το αγνοούσες
τελικά δόνησε δονίστηκε το τηλέφωνο
απάντησες και ήταν το ξυπνητήρι
είπε μαλάκα ζορίζεσαι αλλά
στο ντουλάπι πάνω αριστερά
έχει εκείνο τοοο τοο το
περνάμε καλά κι αυτό βγαίνει στις εφαρμογές
27ΙΟΥΝ2025
διάβαση πεζών διπλής
στο φανάρι περιμένεις απέναντι στο φανάρι περιμένω απέναντι,
δύο φανάρια ίδια διαφορετικά - δύο πρόσωπα διαφορετικά ίδια,
στο φως στο σκοτάδι στο φως στα γνώριμα στα αγνώριμα,
βήματα ανακατεμένα κάνουν κρακ κάνουν κροκ
μάτια ανάκατα απροσπέλαστα προσπερασμένα,
ώμοι ακουμπάνε ώμους απορροφούν αρώματα
που είναι τα αρώματα τα χάδια στα ασφαλτοστρώματα,
υφάσματα σκίζονται ανεμίζουν κολλάνε στο δέρμα,
ό,τι ιδρώνει δεν αυτώνει, ό,τι αυτώνει δεν προειδοποιεί,
θέλει ακόμα κάτι αλλά στο δωμάτιο δεν θα το βρει
18ΙΟΥΝ2025
στάλθηκε 8:29μμ
ο αχινός με περιμένει όλο το χειμώνα αλλά δεν πατάω στη θάλασσα όλο το καλοκαίρι, ανοίγω την κατάψυξη, πιάνω ένα παγάκι, το αφήνω να λιώσει στην παλάμη, σχηματίζω χούφτα λίμνη πέφτω μέσα είναι δροσερά αλλά η στάθμη πέφτει πέφτει γλιστράω πριν χτυπήσω με κώλο σε καμιά γραμμή ζωής τύχης καρδιάς ή ξερωγω, ωπ ωραία τώρα βρίσκομαι στο πάτωμα φαρδύς πλατύς μα κυρίως βραδύς, σπεύδω με μαζεύω με το κουταλάκι, δοκιμάζω μιαμ μιεμ γλουρπ πολύ χλώριο λες το νερό της αθήνας αλλά δεν το καταλαβαίνω, τουλάχιστον εδώ τοπίνουμε
(2024)
καληνύχτα στα φωνητικά
βήματα στο ταβάνι αγγίγματα από κάτω
το πάτωμα έχει όρεξη γλιστράει ξαναγλιστράει,
γυμνό όσο δεν πάει, όσο πάει σε συναντάει
- νύχτα είναι μα και πρωί -
παράταση στην επανάληψη :
δύο κεφάλια σε ένα μαξιλάρι
δύο ονόματα σε δύο σώματα
19ΜΑΙΟ2025
ξανασαρώσει
ας είναι εδώ κι εκεί
θα αγγίξει αν αγγιχτεί
κι αφού δεν θέλει να φανεί
έρχεται μέσα στη φωνή
φωνή δεν έχει η επαφή
μα έχει ανέπαφη υφή
08ΑΠΡ2025
σαρώσει
ας είναι εδώ κι εκεί
θα αγγίξει αν αγγιχτεί
κι αφού δεν θέλει να φανεί
έρχεται μέσα στη μορφή
μορφή δεν έχει η επαφή
μα έχει ανέπαφη υφή
08ΑΠΡ2025
αυτοαναφορητό
ήλιος στο πεζοδρόμιο, κάθομαι στο πεζοδρόμιο όχι στον ήλιο,
αυτοκίνητο περνάει μπροστά, στα χερούλια αντανακλώ:
τα παράθυρα κατεβασμένα τα μούτρα κατεβασμένα
τα μανίκια ανεβασμένα τα ανοίκεια γενικά,
ακούγεται αυτό το
οι χωρισμένοι δεν δουλεύουνε ποτέ
04ΑΠΡ2025
η συνάντηση που καλεί τον εαυτό της
εκείνη τη μέρα δεν είχα καθόλου όρεξη, παρασκευή ήταν απόγευμα προς βράδυ ήταν, ούτε να βγω ήθελα, ούτε σκατό, τίποτα, δεν στάθηκα μπροστά στο παράθυρο με τα χέρια στο κωλί κοιτάζοντας έξω, δεν άνοιξα να φυσήξει φρέσκια ουρία στο πρόσωπο, δεν στριφογύρισα στο δωμάτιο παίζοντας και τις δύο φωνές σε έντονο διάλογο με αρχιτέκτονα ένα μεσημέρι, δεν κάθισα στον καναπέ με αφράτη απαλή φλιςςς κουβέρτα ακούγοντας τη συναυλία που έχει το ψυγείο, δεν κοίταξα τις κάλτσες απορώντας ποιος πέταξα τη μία πάνω στο πουφ και την άλλη πάνω στο πωω, δεν σηκώθηκα να ανοίξω το θερμοσίφωνα, δεν παρατήρησα ότι κάτω απ´το ρελέ γράφει ρελέ και δίπλα τύψεις, δεν είπα να πάνε όλα στο διάολο όλα, δεν άκουσα μία φορά το I' ll never learn και οχτώ το don't worry baby, δεν απάντησα στο τηλέφωνο, δεν σε πήρα τηλέφωνο, δεν με πήρα από το χέρι, με πήρε ο ύπνος
10ΙΑΝ2025
αποδοχή 2025
μπερδεύομαι ανάμεσα στο τα λέμε του χρόνου και στο καλή χρονιά, κάθομαι αρκετή ώρα εκεί - κυρίως - για να με διατηρήσω ζεστό, ξαφνικά μπουφάν έρχεται με φόρα με φοράει μου λέει ότι είναι κατασκευασμένο για σκι προτρέποντάς με να μετακινηθώ, απαντάω κάτι με υγρασίες αλλά παλιό δεν πιάνει οπότε ξεκινάω ξεκινώ, διασχίζω δρόμους, τα αυτοκίνητα λιγοστά, οι άνθρωποι λίγοι, τι να φταίει τι να φταίει ακούγεται μέσα από φούρνο, τα ζυμαράκια τραγουδάνε ακόμα, συνεχίζω, νιώθω να κατηφορίζω, κατεβαίνω κατεβαίνω βγαίνω σε ταράτσα, στέκομαι στην άκρη, παρατηρώ ό,τι ο χρόνος διαιρεί δεν διαιρείται, ετοιμάζω άλμα μερικών μέτρων το επιχειρώ και βρίσκομαι κάπου όπου βήμα βήμα βηματισμός σταθερός, εεπιστρέφω, συγγενής μέ ένα μικρό χαρτί και ένα μεγάλο φάκελο στο χέρι, όλα είναι εκεί όλα είναι εκεί όλα είναι κίτρινα :
- έχετε σπουδάσει αρχιτεκτονική ;
- όχι όχι
ένα συνολάκι θα μας πάρει καιρό να το αποκτήσουμε, ένα αρκουδάκι θα μας κλάψει ως το πρωί, ένα παπλωματάκι θα σμου πάρω δώρο όταν χωρίζουμε, ένα cd που απ´το πρώτο τραγούδι ως το τελευταίο θα παίζει τη σπουδή αυτή : η γνώμη μας είναι ότι θα αντέξουμε, ήδη με την πρώτη ευκαιρία το αποδείξαμε στον εαυτό μας φτιάχνοντας έναν χιονάνθρωπο ίσα με το μπόι μας που θα γίνει το homeboy μας εάν ακολουθήσουμε την αρχή, η οποία λέει περίπου :
- ξέρεις τι σημαίνει κυριαρχία;
(ακούγεται ήχος ειδοποίησης)
- τώρα ξέρεις
01IAN2025
προαποδοχή 2025
μάγουλο στο κούφωμα ή κούφωμα στο μάγουλο και ανοιγοκλείνει χωρίς να ανοιγοκλείνεται η κουβέντα όσο απέναντι η κουβέρτα επιστρέφει κάτω απ'το σεντόνι στην άκρη το σεντόνιιι-παγώνειι και το στόμα φιλάει ξαναφιλάει, φιλάει χνούδι, φτύνει το χνούδι, φτύνει χνούδι στο χνούδι, σουφρώνει τα χείλη μέσα στο σκοτάδι, στο σκοτάδι από χνούδι καθώς περνάμε καλά κι αυτό βγαίνει στις εφαρμογές, το νόημα δεν βγάζει πρόταση παρόλο που κάηκαν τα παντελονάτα σου και το απ΄τα μούτρα τέλειωσε, δεν τέλειωσε το vioporwave · κάλιο ποτέ και όποτε
27ΔΕΚ2024
φταέρνισμα που σεξαφανίζει
α θυμήθηκα μου είπε ότι δεν αφήνω τις λέξεις να αναπνεύσουν, άλλα μάλλον ήθελα θέλω νασκάνε νασκάσουν
19ΟΚΤ2024
προπρόταση
σκάμε εκεί που σκάει το κύμα σκάουτινγκ στη σαμπανιέρα σας ελαφρά στην αφρότητα τού είμαι
13ΣΕΠΤ2024
τιώρα τελειώνει η εποχή
βόλτα για τη βόλτα που γίνεται βόλτα για το κάτι, αυτό το κάτι που δεν θέλω και θα με κάνει πιο πολύ να μη θέλω αλλά ντάξει κάπου κάπου λέω κάπως θέλω κάποτε κάλλιο όποτε παρά οπότε
29ΑΥΓ2024
(σκούρα χρωματιστά) ²
περάσαμε γρήγορα γρήγορα απ'το δεν ξέρω στο δεν σε ξέρω μέσω έχεις πάει αγκίστρι;;;
09ΑΥΓ2024
summertime sadness lyrics
το νερό σε πίνει και τώρα κολυμπάς στο ποτήρι:
αυτό το ύπτιο είναι καλό για ένα λεπτό,
το πρόσθιο βγάζει μπουρμπουλήθρες απ´τη μύτη,
η πεταλούδα καλή μαλακία, το ελεύθερο είναι ;
16ΜΑΙΟ2024
ανακατάγεται
ξυλόκαστρο πάτρα πρωί απόγευμα ζαχάρω καλαμάτα καλαμάταια σε λίγο-πολύ ισθμό βρυχηθμό μα πριν κυπαρίσσι άστρος άργος άλγος σύντομα τώρα βράδυ αθήινα όπου πάω με μακρομικροκουβαλάω
15ΜΑΙΟ2024
bookmark
το πρωί με ξυπνάς με υπερηχητικά,
παρακάτω η μέρα θέλει να σε φέρει κοντά
αλλά λείπω, καλεί στέλνει
τι να απαντήσω; εντάξει
το απόγευμα είναι αργά
το βράδυ νωρίς είναι τώρα,
με κοιμάμαι
25ΜΑΡΤ2024
αποδοχή 2024
ξυπνάω αλλά δεν ξέρω τι ώρα είναι, προσπαθώ να καταλάβω ζυγίζοντας το φως στο δωμάτιο που μπαίνει αλλά το φως που μπαίνει είναι το φως που ξέχασα να κλείσω στην τουαλέτα και κείνο μπαίνει μπαίνει και με σπρώχνει με πιέζει να το κλείσω για να δω καθαρά αν άλλο φως μπαίνει, υποθέτω κάτι μπαίνει μένει βγαίνει κάτω απ'την πόρτα ή σε πάτωμα από χαραμάδες βαίνει γαίνει, ωστόσο βαριέμαι να σηκωθώ απλά για να επιβεβαιώσω και το ψυγείο που δουλεύει συνέχεια -διατηρώντας έτσι τέλεια την στάξη του- δεν χαιρετίζει την στάση μου αναφέροντας πως ο χρόνος είναι ανακατασκευή και αν όταν έι άι πάλι πάλη στρέψει στην κατασκευή στην σκευή στην ευοί, ας κάνω ό,τι σκατά θέλω αλλά τώρα δεν υπάρχει δεν θέλω υπάρχει έκανα το επάγγελμα μου χόμπι και ύστερα ξεσπιτική τραγανή γκρανόλα με τσία ατομία ανενεργία και λωτό, δεν μπορείς να φανταστείς, λέει κλείνοντας, καλύτερο πρωινό από εαυτό, όμως τι να πω: μια φορά δοκίμασα τούμπαλιν την ασημαντότητα της ανόδου
02ΙΑΝ2024
προαποδοχή 2024
κούφωμα στο μάγουλο και ανοίγεται χωρίς να ανοίγει κουβέντα όσο απέναντι η κουβέρτα επιστρέφει κάτω απ΄την κουβέρτα και το στόμα φιλάει χνούδι, φτύνει το χνούδι, φτύνει χνούδι στο χνούδι, σουφρώνει τα χείλη μέσα στο σκοτάδι, στο σκοτάδι από χνούδι ενώ δεν θέλει μυαλό θέλει strobo και θυμάται όπως θυμίζει ότι το νόημα δεν βγάζει πρόταση παρόλο που κάηκαν τα παντελονάτα σου και το απ΄τα μούτρα τέλειωσε, δεν τέλειωσε το vioporwave · κάλιο ποτέ και όποτε
31ΔΕΚ2023
πανσυνοπτικό
γλιστράω στο λεωφορείο σηκώνομαι στο τρόλεϊ, τα ακουστικά ασύρματα αυτόματα συζευγμένα χάνονται μεταξύ τους, χάνομαι στο μεταξύ, η μουσική διαβάζω παίζει, συνεχίζει παίζει, παίζει για το δάπεδο βινυλίου, αντιολισθητικά ανάγλυφα ενσωματωμένα, στριφογυρίζω σκυφτώς γονατιστώς ορθίως καθιστώς, μπαταρία συσκευής μα κυρίως ενοχής πέφτει απότομα, θα έλεγα κατακόρυφα, αποσυνδέομαι δεν αποσυνδέω, επανέρχομαι ως βλέμμα ως ένσημο ως ζύμη, αποκρούω χωρίς επιτυχία τα υπόλοιπα, εστιάζω σε οθόνη τηλεματικής, επόμενη στάση γιούροπ γιούρο γιούρονιουζ γιουρόνιμουζ, οι πόρτες ανοίγουν, αρχιτεκτονική επικοινωνιακών χώρων μπαίνει να τα πει, ευκαιρία να μην τα ακούσω, βγαίνω, οι πόρτες κλείνουν, ο δρόμος έχει αστέρια, τα αστέρια έχουν διαδρομή, ας πάω από άλλη αλλά αλλού
29ΔΕΚ2023
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)