μπερδεύομαι ανάμεσα στο τα λέμε του χρόνου και στο καλή χρονιά, κάθομαι αρκετή ώρα εκεί - κυρίως - για να με διατηρήσω ζεστό, ξαφνικά μπουφάν έρχεται με φόρα με φοράει μου λέει ότι είναι κατασκευασμένο για σκι προτρέποντάς με να μετακινηθώ, απαντάω κάτι με υγρασίες αλλά παλιό δεν πιάνει οπότε ξεκινάω ξεκινώ, διασχίζω δρόμους, τα αυτοκίνητα λιγοστά, οι άνθρωποι λίγοι, τι να φταίει τι να φταίει ακούγεται μέσα από φούρνο, τα ζυμαράκια τραγουδάνε ακόμα, συνεχίζω, νιώθω να κατηφορίζω, κατεβαίνω κατεβαίνω βγαίνω σε ταράτσα, στέκομαι στην άκρη, παρατηρώ ό,τι ο χρόνος διαιρεί δεν διαιρείται, ετοιμάζω άλμα μερικών μέτρων το επιχειρώ και βρίσκομαι κάπου όπου βήμα βήμα βηματισμός σταθερός, εεπιστρέφω, συγγενής μέ ένα μικρό χαρτί και ένα μεγάλο φάκελο στο χέρι, όλα είναι εκεί όλα είναι εκεί όλα είναι κίτρινα :
- έχετε σπουδάσει αρχιτεκτονική ;
- όχι όχι
ένα συνολάκι θα μας πάρει καιρό να το αποκτήσουμε, ένα αρκουδάκι θα μας κλάψει ως το πρωί, ένα παπλωματάκι θα σμου πάρω δώρο όταν χωρίζουμε, ένα cd που απ´το πρώτο τραγούδι ως το τελευταίο θα παίζει τη σπουδή αυτή : η γνώμη μας είναι ότι θα αντέξουμε, ήδη με την πρώτη ευκαιρία το αποδείξαμε στον εαυτό μας φτιάχνοντας έναν χιονάνθρωπο ίσα με το μπόι μας που θα γίνει το homeboy μας εάν ακολουθήσουμε την αρχή, η οποία λέει περίπου :
- ξέρεις τι σημαίνει κυριαρχία;
(ακούγεται ήχος ειδοποίησης)
- τώρα ξέρεις
01IAN2025
