ο αχινός με περιμένει όλο το χειμώνα αλλά δεν πατάω στη θάλασσα όλο το καλοκαίρι, ανοίγω την κατάψυξη, πιάνω ένα παγάκι, το αφήνω να λιώσει στην παλάμη, σχηματίζω χούφτα λίμνη πέφτω μέσα είναι δροσερά αλλά η στάθμη πέφτει πέφτει γλιστράω πριν χτυπήσω με κώλο σε καμιά γραμμή ζωής τύχης καρδιάς ή ξερωγω, ωπ ωραία τώρα βρίσκομαι στο πάτωμα φαρδύς πλατύς μα κυρίως βραδύς, σπεύδω με μαζεύω με το κουταλάκι, δοκιμάζω μιαμ μιεμ γλουρπ πολύ χλώριο λες το νερό της αθήνας αλλά δεν το καταλαβαίνω, τουλάχιστον εδώ τοπίνουμε
(2024)
