επανάγνωση εύκολα συμπεράσματα

επιστροφή στο σπίτι ύστερα από το όλη μέρα στους δρόμους, λες να είναι / λες και είναι άλλο πράγμα ο δρόμος άλλο τα σπίτια: η σκέψη ξετυλίγει σκέψη, σήμερα δεν έχω επάγγελμα έχω επανατοποθέτηση προϊόντος κι άν έχω χάσει παίρνοντας 4-5 κιλά παραπάνω, αντιλαμβάνομαι ότι η όρεξη πάει κάπου, επιστρέφω ρωτώ με τα μάτια τι πρόκειται να γίνει, ανασηκώνει ρυθμικά τους ώμους, χαμηλώνει το βλέμμα, με κοιτά λέει: δεν θέλω ερωτηματικά, θέλω ερωτήσεις, θέλω ερωτήσεις στις ερωτήσεις, ερωτήσεις στις απαντήσεις και μη ξεχνάς κάθε ερωτηματικό στην πρόταση ήταν δηλαδή είναι τονισμένο κόμμα και ναι ναι γνωρίζω ότι κάπως δύσκολα το τονίζεις με δάχτυλο πλήκτρο αλλά με δάχτυλο στυλό μια χαρά το κάνω και δεν σβήνει κι εύκολα όπως πρόσφατα το δάχτυλο μολύβι σου, κάπως έτσι συζητάω επομένως κάπως έτσι συνεχίζεις να με αγνοείς προκαταβολικά, τίκαιο και δίμιο, λοιπόν ναι σίγουρα δεν στηριζόμαστε σε αρχή και δεν πατάμε σε νερό, δεν ισχύει τοκοχρεολύσιο, η έγγειος πρόσοδος αερίζεται, στα πράγματα είσαι μια συνέχεια τα πράγματα είναι συνέχεια, δεν υπάρχει κάτι πάνω από κάτι, ξαναλέμε δεν υπάρχει κάτι πάνω από κάτι και συνεχίζουμε, όμορφα όμορφα σκέφτομαι, προχωρώ δηλαδή προχωράω μπαίνω στον προαστιακό οι θέσεις εξαφανίζονται και στη θέση τους μπαίνουν φρουί γλασέ που αυνανίζουν σημαιάκια της παρτίδας μας, παίρνω το μήνυμα κατεβαίνω, ανοίγω την πόρτα του δωματίου, αλλάζω άμμο και νερό στην ιεραρχία, βαδίζω οδηγώντας με σε αυτοκίνητο χλωρό τα τσιγάρα το καίνε οι άνθρωποι με 50/50 (PG/VG) ρίχνουν χάδια στη φωτιά και τη σβήνουν, γνωρίζω τους γνωρίζω χαϊδεύω τα μαλλιά τους, νιώθω τα χαμόγελα τους, γελάω με τ' αστεία τους, συζητάω χαμογελάω, [ (ανοίγει  αγκύλη) : τα ονόματά τους σημαντικά γιατί τα θυμάμαι, τα πρόσωπά τους εξίσου σημαντικά γιατί τα συναντώ, (δεν κλείνει ποτέ), γυρίζω με τη μυρωδιά μου μάλλον εκείνη την ώρα, την μια ώρα πριν φύγω και με γλέιφουν -χωρίς ευτυχώς να με γλύφουν- δόντια σε σχήμα : ) , επιστρέφω έξι ώρες πριν φύγω, την στιγμή που έφτασα, δύο κεφάλια σε ένα μαξιλάρι, δύο ονόματα σε δύο σώματα, δύο σκέψεις υπαρκτές, ανύπαρκτες για τους οδηγούς της περιοχής και για μένα, τρίτο πρόσωπο καταφθάνει, αυτή η στιγμή ήταν για όλα ακόμα κι αν την καταβββββββ κατάλαβα αργά έως τώρα: θα σε δω, μπήκα στο δωμάτιο, δεν πρόφτασα να αλλάξω αρκετά τη λέξη, πρόλαβα να κλειδώσω, να περιμένω δέκα λεπτά, να πιω την λουίζα, η πόρτα άνοιξε, ήταν εξωτερική και λουλούδια υπήρχαν στο μπαλκόνι: χαμόγελο χαμόγελο ευχαριστώ χαμόγελο