όρθιος, όρθια μεταφορά από το <κάθομαι μέχρι να κάνω σχήματα στο δέρμα>, οκ λοιπόν μετακινούμαι, ρολάρω τι ρολλάρω;
κινούμαι, ρε κινούμαι κυκλικά μέσα στην κουζίνα, ακούω σε ακούω, δεν επαναλαμβάνεις
τις λέξεις, δεν επαναλαμβάνεις τις φράσεις, δεν διπλασιάζεις τα άρθρα, δεν φωτίζεις εξυπνάδες, δε θολώνεις τις προτάσεις απουσία προτάσεων, δεν χρησιμοποιείς συνδέσμους που δε βρίσκει η όποια αναζήτηση, δεν αποτυπώνεσαι κάτω από όνομα προφίλ και πλάι σε εικόνα προφίλ,
δεν λες ότι είσαι όνομα ή περίπου όνομα, δε λες ότι είσαι άνθρωπος, δε λες ότι κάποιος σε διαβάζει, δε λες ότι κάποιος σε ακούει, δεν ξαναλές ότι δεν είσαι άνθρωπος, δεν επιβεβαιώνεις ότι είσαι προφίλ ούτε αποδοκιμάζεις το γεγονός πως είσαι μιας και ζεις με αυτό, ζεις από αυτό, ζεις για αυτό, ζεις χάρις αυτό, ζεις χωρίς το <ζεις και υπάρχει κ αυτό>, λοιπόν
τώρα στέκομαι σε ακούω, χαμογελάς μα δε γελάς, συνεχίζεις μιλάς, στέκομαι και βάζω στο στόμα
μου τυρί ή πως το λεν κασέρι ναι κασέρι μέσα σε ή αγκαλιά με ψωμί, δε μασάω τη μπουκιά για να σε ακούω καθαρά, τη διατηρώ στο στόμα δηλαδή ναι στη γλώσσα την κυματίζω (νιώθω μια γεύση αλλά δεν αντιστοιχεί σε εικόνα), την φτάνω για παιχνίδι ωωπ μέχρι τον ουρανίσκο, την πάω στην μια πλευρά μαγουλίνο την πάω στην άλλη πουτσομαγουλίνο, τελικά :
στην παύση σου καταπίνω την παύση σου αμάσητη καταπίνω, κυλάει στον οισοφάγο, φθάνει στο στομάχι γίνεται άνω τελεία, φθάνει στο ύψος του αφαλού δηλαδή πίσω του ναι ντάξει, ετοιμάζεται να πιέσει προς τα έξω, το επιχειρεί, τα καταφέρνει τον τεντώνει, αυτόματα χωνεύω, στομάχι και κοιλιά μία (ναι ναι όχι και τόσο καύλα) ευθεία, τυλίγομαι διπλώνομαι στο πάτωμα και γίνομαι μία μπάλα μια μπαλίτσα ναι ναι μια τελεία
κινούμαι, ρε κινούμαι κυκλικά μέσα στην κουζίνα, ακούω σε ακούω, δεν επαναλαμβάνεις
τις λέξεις, δεν επαναλαμβάνεις τις φράσεις, δεν διπλασιάζεις τα άρθρα, δεν φωτίζεις εξυπνάδες, δε θολώνεις τις προτάσεις απουσία προτάσεων, δεν χρησιμοποιείς συνδέσμους που δε βρίσκει η όποια αναζήτηση, δεν αποτυπώνεσαι κάτω από όνομα προφίλ και πλάι σε εικόνα προφίλ,
δεν λες ότι είσαι όνομα ή περίπου όνομα, δε λες ότι είσαι άνθρωπος, δε λες ότι κάποιος σε διαβάζει, δε λες ότι κάποιος σε ακούει, δεν ξαναλές ότι δεν είσαι άνθρωπος, δεν επιβεβαιώνεις ότι είσαι προφίλ ούτε αποδοκιμάζεις το γεγονός πως είσαι μιας και ζεις με αυτό, ζεις από αυτό, ζεις για αυτό, ζεις χάρις αυτό, ζεις χωρίς το <ζεις και υπάρχει κ αυτό>, λοιπόν
τώρα στέκομαι σε ακούω, χαμογελάς μα δε γελάς, συνεχίζεις μιλάς, στέκομαι και βάζω στο στόμα
μου τυρί ή πως το λεν κασέρι ναι κασέρι μέσα σε ή αγκαλιά με ψωμί, δε μασάω τη μπουκιά για να σε ακούω καθαρά, τη διατηρώ στο στόμα δηλαδή ναι στη γλώσσα την κυματίζω (νιώθω μια γεύση αλλά δεν αντιστοιχεί σε εικόνα), την φτάνω για παιχνίδι ωωπ μέχρι τον ουρανίσκο, την πάω στην μια πλευρά μαγουλίνο την πάω στην άλλη πουτσομαγουλίνο, τελικά :
στην παύση σου καταπίνω την παύση σου αμάσητη καταπίνω, κυλάει στον οισοφάγο, φθάνει στο στομάχι γίνεται άνω τελεία, φθάνει στο ύψος του αφαλού δηλαδή πίσω του ναι ντάξει, ετοιμάζεται να πιέσει προς τα έξω, το επιχειρεί, τα καταφέρνει τον τεντώνει, αυτόματα χωνεύω, στομάχι και κοιλιά μία (ναι ναι όχι και τόσο καύλα) ευθεία, τυλίγομαι διπλώνομαι στο πάτωμα και γίνομαι μία μπάλα μια μπαλίτσα ναι ναι μια τελεία
