πλάι στην αεροσυνοδό βήμα με τον προαστιακό, κάθισμα αναπαυτικό σχεδόν αναπαυτικό, αγκώνας αγκώνα ακουμπάει ντάξει λίγο ακουμπάει ναι μωρέ ελάχιστα δηλαδή ίσα ίσα που ακουμπάει, λαιμός σάλιο καταπίνει όλο όλο το σάλιο καταπίνει, απέναντι αόρατο ευχούλη κοιτάζει, φωνή σατανά λόγω προβλήματος με την προηχογραφημένη φωνή ταγέρ αγγέλου την επόμενη στάση ανακοινώνει, τώρα χαμόγελο στο τζάμι, αντανάκλαση μέσα από κεφάλι και κεφάλι στο άλλο τζάμι φθάνει , θα μπορούσε να καταλήξει αλλά πίσω επιστρέφει όου κάθισμα παρεμβαίνει, σε κάθισμα χτυπάει και μένει, κίνηση περαστικής παλάμης το ξεκολλάει χμ τώρα στον αέρα εκείνο πετάει, ναι αιωρείται πάνω από κεφάλια πετάει μέχρι που ταμπέλα πίσω απ΄το τζάμι το ρουφάει, ταμπέλα νερατζιώτισσα το ρουφάει και κει πάνω της μένει, για πάντα μένει μένει εκεί μένει ενώ μέσα στο βαγόνι σώμα πετάγεται, σώμα φορτωμένο με τάπερ τρέχει, σώμα τρε τρεκτ τρέι τ τρρρέχω να βγω πριν κλείσουν οι πόρτες και μείνω μέσα μέχρι κηφισίας γαμώ α οκ ντάξει ντάξει πρόλαβα
