zoom metal

άξιο άξιο έντυπο άξιο άξιο το έντυπο που μεταφέρεται απ΄την τουαλέτα, μετά το καζανάκι, στο καθιστικό, στον καναπέ ξεφυλλίζεται ξαναξεφυλλίζεται, στη σελίδα 34 έχει αυτοκόλλητο καθρεπτάκι, κάνω κι εγώ καθρεπτάκι με την παλάμη, το μήνυμα στον αέρα, ένταση στον αέρα, βάζω δύναμη, πω πιέζεται το καθρεπτάκι μου πιέζεται αλλά κρατά κρατ γκρατάει ακόμα, ζουζούνι σκαρφαλώνει στον ώμο μου και είναι έτοιμο να βοηθήσει, το καλωσορίζω με ξεχωριστό γεια απ΄το φρύδι, ανακοινώνω πλάνο, γρήγορο σχέδιο και ναι στόχος μας είναι να ρίξουμε το μήνυμα στον τοίχο ώστε να αποτυπωθεί, η σελίδα 34 παρέα με την 35 κοντράρουν, υποστηρίζονται από ένα αρκετά ύπουλο νυχοκόπτη που στέκεται σε μαξιλαράκι και βρίζει προτάσσοντας λίμα, κοντράρουν κοντράρουν, επιθυμούν το μήνυμα να καταστραφεί στον αέρα ή να το ρουφήξουν ώστε να το αποθέσουν αργότερα στο αφιέρωμα για τα καλύτερα παπαπάκια της πόλης το οποίο βρίσκεται στις σελίδες 11-12, κοντράρουν κοντράρουν, βάζουμε δύναμη, τελικά ναι ρε και γαμώ τα καταφέρνουμε το ρίχνουμε στον τοίχο, οι σελίδες σατανίζονται, όλο το έντυπο σατανίζεται, ξεκινά να αυτοκαταστρέφεται, αυτόματα αρπάζει φωτιά φωτιζόμαστε, ο νυχοκόπτης προσβάλλεται και αποχωρεί μαζί με μια αλατιέρα που σκάει εκείνη τη στιγμή για να τον μαζέψει, κάνω λίγο πιο άκρη, στη συνέχεια κόλλα πέντε με το ζουζούνι ενώ μπρίκι που παρακολουθούσε τη σκηνή απ΄την κουζίνα φωνάζει ναι ρε μαλάκες ναι και χειροκροτάει πατώντας ταυτόχρονα κάτι κοινόχρηστα που έτυχε να βρεθούν κοντά του, ετοιμάζω άλμα μερικών μέτρων έτσι για το γούστο, το επιχειρώ, κλείνω το φως και επιστρέφω το ίδιο θεαματικά για να απολαύσουμε το μήνυμα:


ένα συνολάκι θα μας πάρει καιρό να το αποκτήσουμε,
ένα αρκουδάκι θα μας κλάψει ως το πρωί,
ένα παπλωματάκι θα σου πάρω δώρο όταν χωρίζουμε,
ένα cd που απ΄το πρώτο τραγούδι ως το τελευταίο θα παίζει τη σπουδή αυτή:
η γνώμη μας είναι ότι θα αντέξουμε, ήδη με την πρώτη ευκαιρία το αποδείξαμε στον εαυτό μας φτιάχνοντας έναν χιονάνθρωπο ίσαμε το μπόι μας, που θα γίνει το homeboy μας αν ακολουθήσουμε την αρχή, η οποία λέει ή τουλάχιστον έλεγε πριν κάθε φορά αυτό, το αυτό:

δεν είναι όλα στυλ