κατεβαίνεις σκάλες εφορίας με τυροπιτάκια αντί για παλάμες και θέλω να σταματήσω το βήμα σου λέγοντας κάτι για το οποίο ζω και όλο ξεχνώ να δω ενώ δυσκολεύομαι κάθε φορά να βρω, αθώο μωρό, μαμά αόρατου φίλου, σπουδή πάνω στην ανάσα, πιστολίνο ροζ ατμού, μήνυμα που στέλνω στον Νίκο για να σε καθορίσω
(όι)
(όι)
