Πέραν του οτι τάτα μήλα δεν έχουν μηλιά ώστε να πέσουν και να φέρουν δια νεύματος ευθύνη ή όνομα,μπορώ να πω σε α' πρόσωπο οτι γουστέρνω.Τα υπόλοιπα βλέμματα ας περιμένουν την ανάγνωση.Την 1η Ιόνιο ίσως δούμε αλαλαγμένη θάλαττα κερκύρας.Μεσ'το βούτυρο λοιπόν και τα λόγια με κρέας,φοβέρα,παλμό πέους όπως οτι όπου νανανα ανάμνηση 2004.
ΕΠΙΣΙΤΙΡΟΦΗ.Βγαίνει η ψυχή,ψυχή από πέτρα η οποία αναπνέει σα δελφίνι εκτός αλμύρας με σχοινί περασμένο στο λαιμό γαμώ το το.Ψιτ,ας ξεστρώσουμε.Δεν θα ομιλούμε πια για σε αγαπημένη,όλα τα χέρια έχουν τρίχες μα τα δικά σου χρειάζονται αναδάσωση,πότισμα,συνεχή παρακολούθηση με α μπροστά.
Παύλα τελεία πιστεύεις οτι συνεχίζω.Έγινα ενικός,πριν πολύς,τώρα ενικός ξανά.Οι αλλάγες είναι έκρηξη που δε φαίνεται στο χρώμα αλλά στα κόμπλεξ και τα μεγέθη τους.
Ας κλείσει.Άλλωστε δεν στερούμαι δεν πλέον πλέω.
Η φώτο τοίχου δείχνει την είσοδο και στο φευγιό δεν κρίνομαι από ουράνια τόξα,μονάχα τα καταπίνω και κουράζομαι απ΄την απόσταση που διατηρούσα.Κάθε πρόταση κλείνει με τελεία και είναι αυτόνομη.Εύκολα πράμα.Λές;Βρίσκω το Ο.Σχίζω τις άκρες το ανοίγω,μπαίνω μέσα,κλείνω,μένω μέχρι να σταματήσει ο θόρυβος,σταματάει,ανόιγω,βγαίνω το αφήνω ανοικτό το νεό U αποτελεί λατινικό υποκατάστατο,United και φεύγω απ΄την αρχιτεκτονική κουλτούρα που διέπει η αύρα.Όλα δεν μαθαίνονται,όλα, δεν κτίζονται,όλα,δεν υποφέρονται,όλα,σταματούν, περπατάμε στρίβω ,στο διάλο χανόμαστε.εντ άουτ.άιμ άουτ.κιτ πριν το κουϊτ της λα λούνα ψέμι ψέμα.
