λογικό

ο αέρας απ' έξω μαγειρεύει τέντες ογκρατέν εγώ μέσα τορτελίνια α λα κρεμ, σερβίρουμε σε πιάτα κεραμικά δορυφορικά γυάλινα inox ταυτόχρονα, κατευθύνομαι στην μπαλκονόπορτα με σκοπό να την ανοίξω ίσα ίσα για να περάσει, πράγματι την ανοίγω ελάχιστα αλλά στέκεται και περνάει στέκεται και περνάει και σφυρίζει σφυράει ναι σφυρίζει σφυρίζει και κάτι κάτι μου θυμίζει, δεν καταλαβαίνω τη φάση, τι φάση; οπότε λέω κάπως απότομα ότι ε δεν θα περιμένουμε εσένα τώρα και ξεκινάω τρώω τρώω και τον αφήνω έτσι αδιαφορώντας για το τι λέει,

κάποια στιγμή ενώ ολοκληρώνω το γεύμα αφήνομαι στο να ακούσω υποθέτοντας ότι όλη αυτή την ώρα συνέχιζε και έτσι κάνω unmute αλλά τίποτα μαλάκα ησυχία, μηδέν, μάλλον έπεσε απ΄τα νεύρα του και έφυγε χωρίς να το αντιληφθώ νωρίτερα, ντάξει στάνταρ παίζει να παρεξηγήθηκε και να το κρατήσει αλλά τι να έκανα τι να κάνω, λοιπόν σηκώνομαι ώστε να κάνω κάτι τώρα, πάω στην μπαλκονόπορτα παρατηρώ είναι κλειστή εντελώς κλειστή κλεισμένη άρα όντως το πιο πιθανό είναι ότι την τράβηξε με νεύρα και κατάρες αποχωρώντας, ψάχνω να δω αν έχει αφήσει κολλήσει τίποτα στο τζάμι, τίποτα όμως δεν υπάρχει και στέκομαι εκεί μπροστά πίσω κοιτάζοντας έξω μέσα

19ΜΑΙΟ2022