το πρωί κάτσαμε λίγο για να κάτσουμε πολύ και αμέσως βρεθήκαμε πίσω ή μπροστα στον ανεμόμυλο, τώρα βέβαια δεν ξέρω ποιο είναι το πίσω και ποιο το μπροστά αλλά ας πουμε το πίσω ήταν αυτό που έβλεπε στη θάλασσα και δεν είχε πόρτα άρα ήμασταν τελικά ναι πίσω απ΄τον ανεμόμυλο μπροστά στη θάλασσα που δεν φαινόταν γιατί νύχτωνε άσχημα νύχτωσε απότομα ενώ στα σοβάρα ούτε που την ακούγαμε γιατί πρώτον ήταν λάδι και δεύτερον η φωνή διαρκείας ενός αγριομαλάκα κοκορόφτερου αντιλαλούσε από το λόφο στο φρέον (έτσι είχαμε ονομάσει το σημείο λόγω υγροποίησης) και σκέπαζε το απαλό φιλικό λιγοστό πλατς αλλά τέλος πάντων τη μυρίζαμε αν και ok δεν ξέρω αν όταν βρίσκεσαι σε τέτοια θέση μπορείς να μυρίσεις κάτι πέρα από το φύγαμε από δω χωρίς να κοιτάξουμε πίσω χωρίς να δούμε μπροστά
