το επόμενο μεσημέρι σού έστειλα επίτηδες κατά λάθος 2_άκελος κάτω πατήσια, αμέσως απάντησες μετακίνηση χωρίς τοποθέτηση προϊόντος απέναντι από πάρκο φιξ στη θέση πατατάκια: αυτομάτως μεταφέρθηκα εκεί κι όντως ήσουν μαζί μου ήμουν μαζί σου οπότε περπατήσαμε λίγο στο διάδρομο, λίγο στο φεύγουμε, λίγο έξω στο δρόμο σε λίγο μας σταματάς, αποφασίζω να χρησιμοποιήσω το δεύτερο παλαμάκι που έχω γι'αυτή τη βδομάδα και έτσι σκοτεινιάζουν τα πάντα ακινητοποιούνται τα όλα, φωτίζω παλάμη με τα μάτια ώστε να δεις ότι δεν έχω ενέργεια να ξεκλειδώσω αλλά έχω συσκευή να ξεκλειδώσω, ξεκλειδώνω με λάθος μοτίβο, σου δείχνω το μήνυμα παίρνεις το μήνυμα αν και έχεις το μήνυμα, εισέρχεσαι στην ταυτότητα, με καλείς να κολυμπήσουμε μέσα της, βουτάω βουτώ όου είναι κρύα σε ξανασυναντάω σε ξανασυναντώ μέσα στη φωτογραφία, είσαι στο μετωπο είμαι στο λαιμό αλλά μου λες καλύτερα να κρατάμε αποστάσεις, γλιστρώ λοιπόν στην υπογραφή και μετά με άλμα στον αριθμό , σε ρωτάω αν ψήνεσαι να πάμε πίσω στα στοιχεία που είναι γαμώ, λες ναι αμέ και έτσι κάνουμε ταυτόχρονο μακροβούτι με διαφορετικές κατευθύνσεις οπότε εσύ βγαίνεις στο όνομα και εγώ στην αρχή έκδοσης, χαιρετιόμαστε, φτύνουμε γράμματα στο στα πρόσωπό μας, γενικά φουλ καλή ωραία φάση μέχρι που απενεργοποιείται χωρίς προειδοποίηση άκυρα η λειτουργία εμπιστευτικότητας και πέφτουμε εκ περιτροπής στη γη ποια γη στο μάρμαρο ποιο μάρμαρο τι λέω στο πεζοδρόμιο σε αυτό ναι στην άσφαλτο, το φανάρι φωνάζει να σηκωθούμε και τι μαλακίες κάνουμε, σηκωνόμαστε χωρίζουμε τους δρόμους αλλά πριν τους χωρίσουμε έγινε αυτό που καλύτερα να γίνεται ξημερώματα και είχε έχει τίτλο όλα έγιναν γρήγορα και δεν πρόλαβα να σε ρωτήσω πως με λένε :γυρίζεις το κεφάλι κοιτάς πίσω, ισιώνω το κεφάλι κοιτάζω μπροστά, βλέπουμε αυξημένα ποσοστά υγρασίας και μυωπίας
