ξύπνημα με πονοκέφαλο γιατί έτσι άλλαξε αλλάζει η δεκαετία όμως η μόνη δεκαετία που κατάλαβες ότι άλλαζε ήταν είναι χιλιετία και αφού λοιπόν θυμάσαι την αλλάγη της χιλιετίας θυμάσαι κι άλλα και άλλα, αλλά δεν θυμίζεις σε τίποτα εκείνα που θυμάσαι διότι μπορεί ο χρόνος να είναι κατασκευή αλλά δεν είναι τόσο όσο είναι είσαι προφίλ και πριν γίνεις προφίλ ήσουν ήμουν είσαι λαμπερά πομ πομ σε οδηγούν και τώρα αόρατα ξανά σε οδηγούν στο κατεβαίνω στο δρόμο, όλα συμβαίνουν στο δωμάτιο, περπατάω περπατώ συναντάω συναντώ μονάδες ή ενώσεις μονάδων και ακούστηκε τόσο σοβαρό όσο το έλα άσε με τώρα, κάτω απ΄το οποίο αναγκάστηκα να γράψω λολ ώστε να ξεφουσκώσει χωρίς να ξεφουσκώσω αφού έτσι όπως κάθομαι τώρα πίσω από κουρτίνα με κουβέρτα καραμέλα καραμέλι κουβερλί φουσκώνω φουσκώνω αλλά δεν σκάω δεν σκάω οπότε πετάω κουκουβάου πετάω ναι πετάω πετώ μέχρι το πλησιέστερο τραπέζι τού άλλου αέρα όπου καλύτερα να ανοίξει στα δύο στα τρία στα όλα ώστε να χυθούν τα πρόσωπα τα δέρματα τα δάχτυλα τα έργα τα το παπούτσι σου βρωμάει ά-λλα-ξε το και να βγει μια κρέμα σαν λάβα σαν χιονοστιβάδα χωρίς κλου χωρίς ματ κοκομάτ χωρίς καθημερινή φωτογήρανση από την παρουσία, αρωματισμένη με το δεν σε συμπαθούσα πριν σε γνωρίζω δεν με συμπαθώ αφού σε γνώρισα και να στολίσει ξεστολίζοντας όντας ιόντας βοώντας αναβράζωντας βουρτσίζοντας και λέγοντας το φώτω το απόκρεω το πάσχω το δεκαπενταύγουστω το χριστώγεννα ήρθαν πάλι και πάλη μες στο στόμα πάλι γεμίζει κι όμως αμφιβάλλει χάνει δεν ξεχάνει το ίδιο ξανακάνει φτάνει δεν φτάνει δεν φτάνει μουφτάνει το καλύτερη χρονιά ρε και ok
