Σταθήκαμε στην πόρτα,η εικόνα που άνοιξε έλεγε πως υπάρχει δυνατότητα να μεταφερθούμε,παρέα με ό,τι μας χαίρεται,σε λευκό τοίχο και να αποτυπωθούμε ως γραμμή σε χρώμα επιλογής βουρτσάκι.Στρέψαμε τα μάτια στο μέτωπο,δηλαδή στο κούφωμα-ταβάνι και φέραμε το πρόσωπο σε παράλληλη λιλί ληλόν ληλό επίπεδο.Παρατηρήσαμε πίσω όλα τα χμμ και το στόμα έγδαρε στέρνο όταν αποφασίσαμε να πέσουμε μπροστά.Κάπως είχε συμβεί.Ο θόρυβος δεν ήταν πια για το αυτί,η προτάση δεν χωριζόταν πλεόν με κόμμα η γεύση έπλεε πέρα απ΄τη γλώσσα η εικόνα που μας υποδέχτηκε έμοιαζε τόσο γοητευτική όσο μια εικόνα πριν φτάσουμε πριν περπατήσουμε πριν ντυθούμε πριν φάμε πρωινό πριν ξυπνήσουμε πριν κοιμηθούμε πριν αποκοιμηθούμε πριν στρογγυλέψουμε πριν ιδρώσουμε πριν αποτυπωθούμε στις επιφάνειες μας πριν το μόνο που μας ενώνει προέρχεται αποκλειστικά από μένα πριν με γδύσεις πριν γδυθείς πριν πολλαπλασιάσεις την υγρασία πριν ηλεκτριστώ πριν με φιλήσεις πριν με αγγίξεις πριν σε φιλήσω πριν αντιδράσεις πριν κοκκινίσω πριν γελάσεις πριν χαμογελάσεις πριν μιλήσουμε πριν συναντηθούμε πριν πάρουμε την ίδια γραμμή πριν βάλω την τελεία αυτή.
(πρώτη περίπου δημοσίευση στο πέντεκαππα)
(πρώτη περίπου δημοσίευση στο πέντεκαππα)
