κλείσαμε λίγο την πόρτα αλλά οι ιστορίες μας και μων, σας και σων, των και των, πομ πομ, πω πω συνέχιζαν να μπαίνουν και περισσότερο μάλιστα οι δικές μας σε σημείο που αναγκαστήκαμε να την κλείσουμε εντελώς τελείως που έλεγε και η προεπισκόπηση, όταν αυτό συνέβη παρατηρήσαμε ότι δεν άλλαξε κάτι και προθυμοποιήθηκα να σηκωθώ να τσεκάρω αν είναι αόρατη η θύρα η είσοδος η αίσθησις, ναι μήπως ξερωγώ περνάει το χέρι από μέσα και τέτοια, την στιγμή εκείνη καθώς έκανα την κίνηση όντως αυτό πέρασε απο μέσα και έπιασε δηλαδή έπιασα απεύθυνση η οποία μου απευθύνθηκε ξετυλίγοντας auto cue ρυάκι ριάνα ρολί ροή οπότε σαφώς είχαμε εξελίξεις αλλά δεν προχώρησε η παράδοση, κάποια υπογραμμισμένα μέρη ήρθαν κοντά και ξεκίνησαν παρατηρήσεις με μορφή ερωτηματικών απαντήσεων σε φάση μα πως αυτό ενώ εκεί, μέχρι που απλώθηκαν εντελώς και ζητούσαν εννοιολογικούς χάρτες και χαρταετούς, όταν οι τελευταίοι πέταξαν πέταξαν και δυο-τρια ελευθερόφιλα προφίλ να τους αναχαιτίσουν, τα κατάφεραν και ένα από αυτά άφησε, μπαμ και πάνω λάμπει λάμπω, ένα μήνυμα στον ουρανό : πάρε με απόψε ναι πάρε με απόψε για να πάμε που δεν ξέρω όπου όπου όπου να'ναι όπου όπου ό,τι μας έρθει όπου ό,τι θέλω ό,τι όπου θες και πήγαμε πάμε σε σχέση η οποία βγαίνοντας από τα εισαγωγικά μπήκε στην παρένθεση
