χρειάζεται δεν χρειάζεται ξυπνάω με εσωτερικό ξυπνητήρι την καθορισμένη ώρα, κατευθύνομαι να κλείσω το εξωτερικό αλλά μέχρι να το κλείσω χτυπάει και με ενοχλεί, κάνω ουφ ή φφφ και κίνηση να το απενεργοποιήσω αλλά δίνω χωρίς να το καταλάβω παράταση και σε δέκα λεπτά ξαναχτυπάει ενώ την στιγμή εκείνη ανάσκελα ανάσκελος αλλά και στο πλάι πλένω το πρόσωπο ναι νίβομαι με άρθρα της ημέρας της προηγούμενης νύχτας της επόμενης κάθε αυταρχικής ροής και καλημέρας, τα μάτια τσούζουν τα σκουπίζω με ανάγνωση άμεσων μηνυμάτων στυλ: ζβιάγκιντσεφ δες την επιστροφή ή λολ με ρώτησε η μάνα μου τι σημαίνει acab ή ρε είσαι με τα καλά σου κοιμήσου να πούμε αυτά που έστειλε είναι οκ, και στη συνέχεια έμμεσων μηνυμάτων μες στον αέρα που θα ήθελες να έχει αντωνυμίες αλλά έχει αντωνυμία και ταυτοπροσωποιημένα ονοματεπώνυμα υψωμένα σε δείκτες με μύτες που οσφραίνονται τη γενική ανταλλαγή μες την ειδική αλλαγή και με πανίσχυρη καταρροή μας ποτίζουν και έτσι πνιγόμαστε ή πνιγοκολυμπάμε εντάξει τελικά κολυμπάμε κολυμπάω μυρίζει το άρωμά σου, λίγο από σκατά, αρκετό από καταστολή και αλμυρό καλοκαίρι ανάλατη ζωή ενώ ναι εννοώ ναι αυτό το καλοκαίρι είμαστε εκεί είμαστε εδώ, στεκόμαστε δίπλα δίπλα αόρατα δέρματα σε ορατά δέματα πλάι σε άλλα με σημάδια που είτε φαίνονται τη μέρα είτε φαίνονται τη νύχτα κάνουν πιο ασχημόμορφη τη μέρα κάνουν πιο ασχημόμορφη τη νύχτα κι αυτό είναι η γραμματοσειρά σου αυτή ειναι γραμματοσειρά μου και ok
