δεν τελείωνε το καλοκαίρι αλλά και να τελείωνε τι έγινε, έκλεισα το παράθυρο άνοιξα άλλο βγήκα μπήκα κύλησα πράσινο εξ γαλάζιο πι κυλάω, bliss, βλέπω την ησυχία να περνάει εκείνη την στιγμή, δεν με βλέπει αλλά με παρατηρεί και ξαφνικά μου απευθύνεται σε φάση λίνο; τι κάνεις; απαντάω καλά καλά εσύ; λέει ωραία και συνεχίζει να περνάει, αναρωτιέμαι λίγο για το λίνο και γενικά αλλά οκ το αφήνω συνεχίζω δεν φτάνω κάπου κι αν φτάνω δεν φαίνεται κάπου γιατί γιατί να φανεί, το σορτσάκι που φοράω γίνεται παντελόνι στη συνέχεια πατελόνι μετά τελόνι και τέλος λόνι λόνι νι όπου ναι μπερδεύομαι ανάμεσα στο κουραστικός και κουρασμένος
