πολύ μετά την επιστροφή ξυπνήσαμε σε άπλωση αλλά κυρίως σε άλωση, δεν ξέρω αν κοιμηθήκαμε ποτέ πάντως είχε σκοτεινιάσει, οι κουρτίνες χύνονταν στο πάτωμα μπερδεύονταν με το σεντόνι σε νοερές τομές με νεαρές όψεις, τα μαξιλάρια αιωρούνταν ψηλά μαλακά υδραυλικά από πάνω μας ενώ τα περισσότερα απ΄τα αντικείμενα που βρίσκονταν χαοτικά γύρω θαύμαζαν την εικόνα, σηκώθηκες και μάλλον έκατσες για λίγη ώρα στην κουζίνα που ήταν το πιο αγαπημένο σου μέρος στο σπίτι, κάποια φάση πετάχτηκα με τον ήχο μιας φωνής που έφερε πολύ δυνατά το όνομα μου και ερχόταν απ' έξω, σκέφτηκα καλά τι φάση τι έγινε και πήγα στο παράθυρο έβγαλα κεφάλι αλλά δεν παρατήρησα κάτι, αμέσως κατευθύνθηκα προς την κουζίνα για να στο πω, βρήκα σημειόραμα ότι έχεις επιβεβαίωση μετάβασης και έπρεπε να φύγεις για πλαστικοποίηση και αν θέλω καφέ τελείωσε αλλά ας κοιτάξω καλού κακού δίπλα απ'τον απορροφητήρα στο ντουλάπι μήπως έχει κανα φακελάκι νες, δεν κοίταξα και είπα οκ γάμα το θα πιω σπίτι, ετοιμάστηκα στα γρήγορα, πληκτρολόγησα σωματική άσκηση γιατί δεν έβρισκα ικανοποίηση στους αριθμούς, παρέλαβα εικονίδιο πρόσβασης και μετακινήθηκα, όταν ήμουν κοντά στο να φτάσω αποφάσισα να επιλέξω ευθυγράμμιση κειμένου ώστε να πάω με επισύναψη μέχρι την πλατεία σε εκείνο το σουπερ μινι μάρκετ να ψωνίσω δυο τρια πράγματα που μπορεί να έλειπαν απ΄τη σκέψη μου, έτσι και έγινε ψώνισα και ενώ χρέωνε τη γραμματοσειρά μου ο ταμίας έδειξε με το βλέμμα κάποιο όχημα πίσω απ΄το τζάμι που κόρναρε και μάλλον κόρναρε μορφοποιώντας εμένα, αμέσως αφού παρέλαβα βγήκα έξω και ναι ήταν όντως ένα φίλο που είχα να δω λίγο καιρό και όταν θα βρισκόμασταν θα μας ένωνε το πατρίδα μου η γη ή η υγιεινή, όντως μετά από αυτό λιγάκι περισσότερο γήινοι μού είπε ότι πιο πριν βρισκόταν στο μπαλκόνι ενός προσώπου που είχε γνωρίσει χτες ή προχτες το βράδυ και ξαφνικά νόμισε ότι με είδε να περπατάω μπροστά εκεί στο δρόμο με ουδέτερη κατεύθυνση και έτσι φώναξε δυνατά κοφτά το όνομα μου αλλά τελικά δεν ήμουν αυτός που περνάει αλλά αυτός που ξυπνάει
