είπες δηλαδή έγραψες γράφεις: * ήρθε * και είπαμε δηλαδή είπα ήρθε η στιγμή να πάμε αστραπή ποδήλατα αστραπή στην αερογέφυρα εκεί που το προηγούμενο χρόνο είχες aerial aerious πέσει αολόκληρα ωολόκλρος στο αυλάκι το ρηχό το μεγάλο που έπεσα κι εγώ φέτος πέρσι πέρυσι πρόπερσι πρόπερσι και δεν σηκώθηκα παρά μόνο όταν μπορούσα να πω με ασφαλεια ότι αν έχουμε δυο πορτοκάλια και μας δώσουν άλλα δύο ναι ναι δεν μπορούμε να μάθουμε πόσα έχουμε γιατί ξέρουμε να μετράμε μόνο σε μήλα ενώ ε εσύ είχες σηκωθεί με μια γραντζουνιά στο μέτωπο η οποία τώρα διατηρούσε αίμα χωρίς να πέφτει χωρίς να στάζει απ΄το μήκος της αλλά ξερωγω την ένιωθες οπότε φώναξες στα παιδιά αφήστε με εδώ να πεθάνω στην ερημιά και έπειτα σε πήγαν βρεγμένο στο σπίτι και στη διαδρομή ανακοίνωσες ότι πήρες playstation και φώναξαν όλοι πω γαμώ και γαμώ φέρτο στου χάρου που ήταν ένας φίλος που είχε λίγο χώρο στην πίσω λίγο αυλή λοιπόν ναι φέρτο στου χάρου να παίξουμε και είπες ναι πάω μέσα να αλλάξω και έρχομαι και ντάξει έφυγαν οι άλλοι γιατί βαρέθηκαν και ήρθα να σε περιμενω γιατί ήμουν δίπλα και όταν βγήκες, βγηκες με μια μπανάνα και μια σπράιτ οπότε πρώτα ρούφηξες μετά δάγκωσες μετά μου πες έλα πάμε και ok θεώρησα αρκετά μάταιο να ρωτήσω τι τι και γιατί αλλά όχι τόσο μάταιο να αναφέρω κάτι που δεν έγινε ακόμα ναι να το αναφέρω σήμέρά νάί τώρά άύτή έάύτή τή στίγμή τότέ μέ όλόύς τόύς τόνούς σέ όλά τα φώνήέντά γία όλά τά πρόσώπά κάί τά άπρόσώπά μέχρί νά στάμάτήσέί κί άύτό μέτά τό κόμμά, χωρίς όμως να σταματήσει ή να χαθεί η ροή στο κάθε μέρα στην κάθε στιγμή αρκεί γιατί ok η εντύπωση να χάνεται να χαθεί αλλά όχι η χορδή ναι η χορδή να μην χαθεί αλλά ας σπάσει ας σπάζει ας spazz ας charles bronson ενώ παίζω παίζϊω πρώτη φορά με τόσα άτομα χρονοβόρεια στο χώρο και όταν σπάσει έσπασε σπάει όλοι γελάνε και με λένε καουμπόι πιστολέρο τζον γουέην γουάτ ή ξέρω γω γιατί τους τρόμαξα και γέλασα αλλά από μέσα μου χαγέλασα χαμογελάω ίσως γιατί σήμερα έπεσε ο κόσμομο - σηκώθηκε ο δικόσο
