με το ζόρι κείμενο αποδοχής 2015, κεφάλι στύβει χέρι, παλάμη στηρίζει μέτωπο, μάτια τεντώνουν πω πω παρατεντώνουν, ενοχλούνται από το φως της οθόνης, κλείνουν αυτόματα κλείνουν, κεφάλι κάπως σατανίζεται και λίγο γέρνει, αυτί ακουμπά αργά και απαλά σε μαξιλάρι με κάλλυμα πόλεμος των άστρων, οθόνη μετά από πέντε λεπτά σβήνει και με παίρνει αγκαλιά στη μέση μαζί με το πληκτρολόγιο, αχ ζέστη αχ ζεστούλα, μαξιλάρι χαϊδεύει μαλλιά, μαξιλάρι χαϊδεύει μάγουλο, τώρα μαξιλάρι χαϊδεύει άλλο μάγουλο, σε λίγο μύτη τρυπάει κάλλυμα, εισπνοή στο κενό διάστημα εντός, φυλαχτό κολλάει παρέα με παραμάνα στο ρουθούνι παρόλ' αυτά μέρος αέρα περνάει στο εσωτερικό, εκπνοή στο πω ρε μαλάακα δε νυστάζω, στο σκατάα γιατί κοιμάμαι τώρα ρε πούστημ, στο θα'πρεπε να είμαι έξω γαμώτο γαμώτη, στο πφφ φφίουυ βαριέμαι ρεε και έξω που να πάω γάμησε το γάμησε το, στο οι άλλοι έχουν μαζευτεί σίγουρα κάπου οι μαλάκες, στο είμαι μμομόνος, στο είμαι μόονος και μυρίζω, στο είμαι μόνος και γκρινιάζω, στο μια χαρά ρε θα κοιμηθώ τώρα και θα σηκωθώ αύριο χαλαρά να χαρώ μέρα, στο ναι ρε ναι ας βάλω και ένα ξυπνητηράκι, στο βάζω ένα ξυπνητήρι, στο βλέπω μήνυμα από σένα που γράφει καλή χρονιά!νιάου, στο απαντάω με μήνυμα που γράφει νιάουυ!καλή χρονιά, στο ρε μήπως να βγώω, στο ρεε ρε τι μαλακίες κάνω, στο που να πάω ρε μάγκα που όμως αφού, στο με παίρνει ο ύπνος τελικά, στο κοιμάμαι τσίκι τσίκι σαν πουλάκι, στο ολοκληρώνω το κείμενο αυτό με κείμενο από πέρσι τέτοια πρώτη έτους μέρα:
ξυπνάω δηλαδή ξυπνάαω παρέα με το ξυπνητήρι, παίρνω αναβολή μαζί του για εννιά λεπτά, σηκώνομαι νωρίτερα, απενεργοποιώ, κατευθύνομαι στο μπάνιο, ύστερα στην κουζίνα, τώρα βόλτα με την κούπα στο σαλόνι, λέω να ντυθώ, ας ντυθώ, ντύνομαι, βγαίνω έξω, περπατάω περπατάω, καθρέπτης με ακολουθεί, γυρίζω πίσω ανά πέντε λεπτά τον τσεκάρω, κάνει ότι μιλάει στις βιτρίνες, σταματάω ξαφνικά-απότομα, εκείνος σκοντάφει ναι ναι πέφτει πάνω μου, ξαπλώνουμε στο πεζοδρόμιο, του λέω μα καλά τι κάνεις; τι κάνεις ρε μαλάκα παραλίγο να με σπάσεις ρε ππαπάρι- δε βλέπεις; μου λέει κοίτα εσύ καλύτερα, σηκωνόμαστε, τον κοιτάζω, βλέπω φωτεινή επιγραφή που αναβοσβήνει μήνυμα: καλύτερη χρονιά ρέι και αγάπυρ
ξυπνάω δηλαδή ξυπνάαω παρέα με το ξυπνητήρι, παίρνω αναβολή μαζί του για εννιά λεπτά, σηκώνομαι νωρίτερα, απενεργοποιώ, κατευθύνομαι στο μπάνιο, ύστερα στην κουζίνα, τώρα βόλτα με την κούπα στο σαλόνι, λέω να ντυθώ, ας ντυθώ, ντύνομαι, βγαίνω έξω, περπατάω περπατάω, καθρέπτης με ακολουθεί, γυρίζω πίσω ανά πέντε λεπτά τον τσεκάρω, κάνει ότι μιλάει στις βιτρίνες, σταματάω ξαφνικά-απότομα, εκείνος σκοντάφει ναι ναι πέφτει πάνω μου, ξαπλώνουμε στο πεζοδρόμιο, του λέω μα καλά τι κάνεις; τι κάνεις ρε μαλάκα παραλίγο να με σπάσεις ρε ππαπάρι- δε βλέπεις; μου λέει κοίτα εσύ καλύτερα, σηκωνόμαστε, τον κοιτάζω, βλέπω φωτεινή επιγραφή που αναβοσβήνει μήνυμα: καλύτερη χρονιά ρέι και αγάπυρ
